Tales of mystery and imagination

Geboren in 1971 begon mijn muzieksmaak zich te ontwikkelen in de 80's. Enkele hoogtepunten en dieptepunten uit die periode spoken nog regelmatig door mijn hoofd. Mijn zus was fan van 'Abba', en als je maar vaak genoeg een nummer hoort begin je het ook leuk te vinden, zo getuige mijn vreemde huidige nostalgische voorliefde voor deze zweedse popgroep. Ik had het geluk dat ik door mijn buurmeisje geïntroduceerd werd in goede muziek. Zij was fan van 'the Police' en had ook een verzamel-LP (als je nog weet wat dat is) van 'The Alan Parsons Project'.



Dit was meteen raak; niet alleen de composities van Eric Woolfson maar ook de thematische benadering van de albums en de manier waarop Parsons muzikanten bij elkaar zocht die zouden passen in dit specifiek project sprak mij zeer aan.
Er volgde een lange zoektocht naar alle muziek van Parsons en Woolfson, alsmede de muziek van de muzikanten die bijdroegen op de albums. Dit was in de tijd dat er nog geen online muziekbibliotheken waren, je moest naar winkels en phonotheken (een soort bibliotheek waar je muziek kon lenen) om muziek te vinden. Een van de laatst gevonden LP's was hun pilot-project: Tales of mystery and imagination, gebaseerd op de verhalen van Edgar Allen Poe. Uiteraard heeft dit weer geleid tot het lezen van deze verhalen, wat mijn verbinding met de muziek alleen maar sterker heeft gemaakt.

In de jaren 90 heeft mijn vriend Frank Stoks wat t-shirts voor me gemaakt met de afbeelding van de album-cover van 'Tales', zie rechts. De afbeeling van de mummy heeft me altijd gefascineerd, en met een lasersnijder in de garage roept dat om een project (pun intended), waarvan hieronder het resultaat te zien is.

Als er iemand weet te wie de artiest is die de originele albumcover heeft gemaakt zou ik dat graag te horen krijgen, hij staat niet vermeld bij de credits.

Ik wilde de achtergrond de sfeer laten bepalen, na wat experimenten met verschillende kleuren vond ik een oud moederbord. Het project heeft zo een extra lading gekregen, zoiets als 'geïsoleerd in het digitale tijdperk'. Laat a.u.b. een reactie achter met je mening.


Bye,
Mark.